JENS BUIS

Voor zijn ‘filmografische schilderijen’ werkt Jens Buis met analoge videobeelden uit (familie)archieven. Hieruit selecteert en digitaliseert hij verschillende abstracte beelden in een poging om fragmenten van herinneringen vast te leggen en te herbeleven. Deze frames brengt hij vervolgens opnieuw samen via een lenticulair print – een druktechniek waarmee je een verschillend beeld ziet naargelang de hoek waaronder je naar de print kijkt. Bewegend door de ruimte, lijken de beelden in elkaar over te vloeien en zijn de werken voor iedereen, afhankelijk van waar je staat, anders.

Met zijn werk probeert Buis een zekere aantrekkingskracht tot stand te brengen, die hij linkt aan wat de Franse schrijver Romain Rollard in een brief aan zijn vriend Sigmund Freud, beschrijft als het ‘oceanische gevoel’. Deze sensatie van aanwezigheid, verbinding en een gevoel “een te zijn met de externe wereld”, beschouwt Rollard als de bron van spiritualiteit en zingeving. Een zelfde gevoel ervoeren verschillende kunstenaars die rond 1900 Marken bezochten. Zij werden aangetrokken door het bijzondere, overweldigende licht en de weerkaatsing daarvan op het omliggende water.

Oceanic Reflections komt voort uit Buis’ onderzoek naar tijdservaring, het sublieme, nostalgie, en de invloed van film, fotografie en digitale technologie op (collectieve) herinneringen. Hij verkent de interactie tussen digitale en fysieke domeinen en benadrukt het belang van lichamelijke aanwezigheid om verbindingen te vormen met de wereld om ons heen.

--

Mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds